Je lijf geeft belangrijke informatie, het verteld je in elk moment hoe het met je gaat en wat je op dat moment nodig hebt. Toch zijn veel mensen niet gewend om te luisteren naar deze waardevolle informatie. We worden bestuurd door ons hoofd (of ook wel de geest genoemd). Ik zal er een voorbeeld van geven.
Het voorbeeld gaat over een volwassen persoon (jij?) met haar/zijn twee kinderen op stap is en de mogelijkheid heeft om verantwoordelijke keuzes te maken voor zichzelf en de kinderen. Misschien herken je dit wel, heb je zelf ook kinderen of kun je jezelf in deze situatie voorstellen.
De twee kinderen representeren in dit voorbeeld jouw lijf en jouw hoofd. Je bent altijd met beide op pad.
Het kindje 'hoofd' vindt, wil en moet vanalles, het heeft oordelen over jou, het wil zo goed mogelijk presteren en anderen mensen tevreden houden (dat noem ik voor het gemak even: pleasen), je hoofd vindt dingen heel erg leuk, heeft allerlei gedachten en overtuigingen. Dit alles is subjectief en is ontstaan door dingen die je hebt meegemaakt. Veelal gevormd door opvoeding, omgeving en ervaringen.
Het kindje 'lijf' kan alleen maar voelen en is daarmee heel puur. Je zou kunnen zeggen objectief (ik geloof zelfs dat het lijf altijd zijn/haar waarheid verteld.)
Even terug naar de situatie: stel je voor dat je met twee kinderen aan de hand op straat loopt, het kindje aan je linkerhand noemen we "hoofd", het kindje aan je rechterhand noemen we "lijf". Je bent met beide kinderen van huis gegaan en je kan ze geen van tweeen loslaten.
Stel dat je al je aandacht geeft aan het kindje "hoofd", je doet er alles aan om dit kindje hoofd aan de linkerhand tevreden te maken en te houden.
Het kindje "lijf" aan de rechterhand moet niet zeuren, het moet maar gewoon meelopen en meedoen in alle wensen van het kindje "hoofd".
Wat denk je dat er dan zou gebeuren? Ik zou zeggen, probeer het eens met twee kinderen;-)
Het kindje lijf wordt ontevreden en begint te zeuren, "wat een lastig kind!" Wat baal je ervan dat het lijf niet meewerkt, moe is of pijn doet.
Je gaat met het kindje "lijf" naar de huisarts of fysiotherapeut, geef het maar pijnmedicatie of laat het even 'behandelen' zodat we weer een stukje kunnen doorlopen op dezelfde manier.
Kindje "lijf" gaat steeds vervelender worden en zit uiteindelijk op de grond te huilen en wil niet meer meelopen. Hierdoor wordt kindje "hoofd" ook ontevreden want het kan niet meer alles doen omdat het kindje "lijf" niet meer mee wil lopen.
Resultaat is dat iedereen ontevreden is. Jij, je hoofd en je lijf. Veelal speelt dit een rol bij langdurige gezondheidsklachten.1 op de 5 nederlanders heeft langdurige ofwel chronische pijn en jaarlijks krijgt 16% de diagnose burn-out. Het is wat mensen herkennen in ongelukkig zijn. De echte pijn zit niet in de lichamelijke pijn maar in het niet meer kunnen doen wat je eigenlijk graag zou willen doen. Het is een zingevingspijn, het leven is niet meer zoals je het zou willen leven.
Balans is dat jij, lichaam en hoofd tevreden zijn.
Het is belangrijk om het lijf aandacht te gaan geven, om weer te leren voelen en het kindje "lijf" meer tevreden te gaan maken. Hiervoor moet je contact leren maken met je lijf en mag je de tijd nemen je lijf weer te leren kennen. Je komt hier moeilijkheden tegen want het hoofd moet nu inleveren, het kan niet altijd zijn/haar zin krijgen. Het is daarom belangrijk om contact te leren maken met het lijf en alle subtiele signalen te leren voelen. Dat kan een hele tijd duren, denk maar eens na hoe lang het duurde voordat je jouw partner of een vriend(in) echt zo goed kende dat je elke gezichtsuitdrukking begreep. We kennen ons lijf over het algemeen wel in duidelijke signalen, het gaat goed, je voelt je fit en krachtig, of er is pijn / vermoeidheid. Als je je aandacht gaat geven aan de subtiele signalen van je lijf ga je ontdekken dat er heel veel meer belangrijke informatie te voelen is.
Als je de keuze maakt om meer aandacht aan je lijf te gaan besteden zal je moeten leren omgaan met een ontevreden hoofd. Dit is vaak zeer moeilijk en mede de reden dat mensen het lijf zo hebben weggecijfert om maar niet te hoeven omgaan met een ontevreden hoofd. Je kan niet meer op dezelfde manier presteren, alles goed doen voor de mensen om je heen enz. Het is fijn als je iemand hebt die jou helpt om hier goed mee om te gaan.
Mijn tips:
Maak de keuze om te gaan luisteren naar je lijf. (interne aandacht ipv externe aandacht)
Begin je dag met het voornemen om prioriteit te leggen op je eigen balans, niets is belangrijker. Houdt dit vast gedurende je activiteiten, evt met een reminder, stop als je het kwijt bent en begin opnieuw bij de basis.
Blijf dit oefenen elke dag.
Leer om te doseren in activiteiten en sociale interacties. Leer nee zeggen, assertief zijn en delegeren.
Zoek hulp van iemand, een vriend(in), coach of psycholoog om te leren omgaan met je ontevreden hoofd, angsten enz. die naar voren komen.